Ο Τίμιος Σταυρός

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 ΣΤΑ ΦΙΤΖΙ

Στο δεύτερο µεγαλύτερο νησί των Φίτζι, το Βανούα Λέβου, ο ιεραποστολικώς υπεύθυνος του νησιού πατήρ Βαρνάβας µαζί µε τον ιεροµόναχο Σάββα, επισκέφθηκαν το νοσοκοµείο της πόλης Labasa, για να παρηγορήσουν έναν άρρωστο. Καθώς συζητούσαν µε τον άρρωστο, στην άλλη άκρη του διαδρόµου άκουσαν δυνατές αφύσικες κραυγές, και παραξενεµένοι από το αποτρόπαιο του ακούσµατος, κινήθηκαν για να βοηθήσουν.

Σε παρακείµενο δωµάτιο, βρισκόταν µία κοπέλα ξαπλωµένη στο κρεβάτι, η οποία έκλεινε τα αφτιά της µε τα χέρια της, κουνούσε το κεφάλι αριστερά-δεξιά και κραύγαζε µε τρόπο ανατριχιαστικό. Οι νοσοκόµες, φοβισµένες, στέκονταν χωρίς να µπορούν να καταλάβουν τι συνέβη.

Ο πατήρ Σάββας πλησίασε µια νοσοκόµα και της λέει: «Είµαστε από την ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορούµε µόνο να τη σταυρώσουµε;». Τότε βγάζει το σταυρό, ο οποίος είχε µέσα Τίµιο Ξύλο και άρχισε να τη σταυρώνει στο πρόσωπο. Όσο τη σταύρωνε, τόσο πιο πολύ αυτή ούρλιαζε. Στο τέλος, ο ιερέας έβαλε το σταυρό στο στόµα της κοπέλας και αµέσως αυτή ηρέµησε. Ήταν καθαρά δαιµονισµένη και µε τη δύναµη του Τιµίου Ξύλου το δαιµόνιο έφυγε.

Το περιστατικό αυτό µάς θυµίζει τα λόγια του τροπαρίου της Παρακλητικής, «Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, ἡ δύναµις· ἐπάγη γάρ ἐν τόπῳ καί ἐνεργεῖ ἐν κόσµῳ» (ήχος Γ’, Πέµπτη εσπέρας, απόστιχα – µαρτυρικό).

Ο Χριστός ήρθε στη γη και σταυρώθηκε για τη σωτηρία όλου του κόσµου. Γι' αυτό και η δύναµη του Τιµίου Ξύλου του Σταυρού δεν περιορίζεται µόνο στους Χριστιανούς, αλλά και σε κάθε άνθρωπο, που είναι κάτω από την εξουσία του Σατανά.

Η θεραπεία της Φιτζιανής αυτής κόρης µε την επαφή του Τιµίου Ξύλου, αλλά και την πίστη των πατέρων που σκέφτηκαν να τη σταυρώσουν µε αυτό ήταν το καλύτερο κήρυγµα για την ίδια, τους δικούς της και όλους, όσοι υπήρξαν µάρτυρες αυτού του θαύµατος.

Όταν ο Χριστός έλεγε στους Μαθητές του ότι θα είναι µαζί τους, καθώς θα κηρύττουν το Ευαγγέλιό Του, αυτό ακριβώς εννοούσε: τη ζωντανή παρουσία Του µαρτυρούµενη µε τα επακολουθούντα σηµεία και τέρατα.

Εποµένως την Ιεραποστολή την κάνει ο ίδιος ο Χριστός χρησιµοποιώντας ως όργανά Του απλούς ανθρώπους σαν τον Φιτζιανό πατέρα Βαρνάβα και τον απλοϊκό µοναχό Σάββα.

Ιεραποστολή δεν είναι υπόθεση κοσµικής σοφίας, αλλά πίστεως «δι” αγάπης ενεργουµένης».

† Ο Νέας Ζηλανδίας Αµφιλόχιος 

ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/thavmata/19204-thauma-tou-timi

Κτίσμα τελέσεως Αγιασμού

Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑ ΛΕΒΙΑΣ ΘΕΜΑ ΣΕ ΣΥΜΠΟΣΙΟ 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

 ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ Ε. ΜΙΑΟΥΛΗ.

Το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, μετά την Επανάσταση του 1821 και την ενεργή συμμετοχή των Πατμίων "ψυχή τε και σώματι" , βρίσκει το νησί μας να εξαρτάται πλέον από την ναυτοσύνη του. Οι εμπορικές παροικίες το ενισχύουν και το αναδεικνύουν. Ο οικισμός της Χώρας έχει πλέον διαμορφωθεί με τις δύο μεγάλες πλατείες του, της Αγίας Θεοκτίστης της Λεσβίας, ή Αγια Λεβιάς και της Λόζας, ή Εμμανουήλ Ξάνθου πολύ αργότερα.

Σ΄αυτό το χρονικό και κοινωνικό πλαίσιο εντάσσεται και η ανέγερση ενός εκκλησιαστικού μνημείου, το οποίου η ιστορία θα αναδειχτεί για πρώτη φορά με ειδική ανακοίνωση στο ΙΗ πολιτιστικό Συμπόσιο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου από το μέλος του Δ.Σ. της, συμπατριώτη μας δημοσιογράφο Αριστείδη Ε. Μιαούλη. Πρόκειται, όπως μας πληροφορεί ο κ. Μιαούλης, για το κτίσμα του Αγιασμού που κοσμεί την ΝΑ πλευρά της ιστορικής πλατείας της Αγιά Λεβιάς στη Χώρα. Εκεί, που κάθε Νέα Τρίτη γίνεται ο Αγιασμός με την βάπτιση των Τιμίων Λειψάνων που βρίσκονται θησαυρισμένα στο σκευοφυλάκιο της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Μετά από πολύμηνη έρευνα και σε συνεργασία με επιστήμονες του είδους "αποκρυπτογραφήθηκαν" τα ... μυστικά του και για πρώτη φορά αποκαλύπτονται. Έχει κτιστεί το 1831 και εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου με δωρεά της μεγάλης Ηπειρωτικής οικογένειας των ευεργετών Ζωσιμάδων, μέλη της οποίας όπως ο Νικόλαος βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της λίστας των " προστατών, ευεργετών και εφόρων" της Πατμιάδας του Γένους Μεγάλης Σχολής μας. Απαντώντας στη διάρκεια της έρευνας στο ερώτημα "πως προέκυψε αυτή η χορηγία" συμπεραίνουμε πως αυτή οφείλεται στον Πάτμιο αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Συχνή πνευματικού πατέρα των Ζωσιμάδων, στην πόλη Νίζνι της Ρωσίας, όπου διέμενε , και εκεί εκοιμήθη το 1855 και του οποίου η παρέμβαση και οι παρακλήσεις για ενίσχυση της Πατμιάδας Μονής υπήρξε καταλυτική, άλλοτε επιτυγχάνοντας και άλλοτε όχι την οικονομική ενίσχυση της Σχολής και του ορφανοτροφείου της Πάτμου.

Οι Πάτμιοι, πάντως, ευχαριστούν τον μεγάλο ευεργέτη τοποθετώντας την επιγραφή πάνω από το μνημείο, αρκετά ευανάγνωστη, παρά τα 182 χρόνια από την τοποθέτησή της, υπογραμμίζοντας, σε μετάφραση, πως ..." πρόκειται για μια δεξαμενή, παρόμοια με την Κολυμπήθρα του Σιλωάμ, που προσφέρει άφθονη την θεία Χάρη σε όσους την επιζητούν" και " δέονται προς Εκείνον υπέρ των κτητόρων". Περισσότερα στοιχεία θα ανακοινωθούν στο ΙΗ Συμπόσιο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου που θα γίνει στη Ρόδο το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου 2013 και θα είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια από την καθιέρωση του όρου "Δωδεκάνησος" με τη σημερινή γεωγραφική του κάλυψη.

ΠΗΓΗ:http://www.patmostimes.gr/index.php/category/politismos/5648-agiasmos

Το ΑΒΕΡΩΦ στη Σμύρνη

Όταν το ΑΒΕΡΩΦ έμπαινε Σμύρνη

 4 Απριλίου 1919

Σαν σήμερα το 1919, το ΘΩΡΗΚΤΟ ΑΒΕΡΩΦ, έπιανε Σμύρνη, με 50.000 λαού να αποθεώνουν το πλοίο-θρύλος.  

Στα κινηματογραφικά πλάνα της εποχής διακρίνεται ο πλοίαρχος Μαυρουείδης, κυβερνήτης του θωρηκτού "Αβέρωφ" επικεφαλής της στρατιωτικής αποστολής, ο οποίος διάβασε τη Πρωτομαγιά το  διάγγελμα του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στους κατοίκους της Σμύρνης...     

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ


Δημήτρης Αραπάκης Ω άνθρωπε μη με αδικείς

 

Σαμπάχ Νεβά μανές 1931

Οι εικόνες από την υποδοχή του Ελληνικού στρατού από τον Ελληνικό λαό της Σμύρνης τον Μάιο του 1919. Στην αρχή του βίντεο διακρίνεται ο πλοίαρχος Μαυρουείδης, κυβερνήτης του θωρηκτού "Αβέρωφ" επικεφαλής της στρατιωτικής αποστολής, ο οποίος διάβασε το διάγγελμα του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στους κατοίκους της Σμύρνης εκείνο το απόγευμα πρωτομαγιάς...
Στο βιολί ο Δημήτρης Σέμσης.

Ω άνθρωπε μη μ'αδικείς που τραγουδώ με πάθος 

σ' εμέ δεν ειν' το φταίξιμο εις την καρδιά ειν' το λάθος.

 

ΠΗΓΗ:http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/04/4-1919.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+InfognomonPolitics+(InfognomonPolitics)

Μάθημα ... ευρεσιτεχνίας

Παιδεία, ώ παιδεία!!!

«Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας»

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΙΩΡΓΗ (ΦΩΤΟ)

του Κώστα Ζαφειρίου

Ο παλαιότερος πολιτιστικός φάρος της ακριτικής Ελλάδος, το «Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας» δημιούργημα του ιερέα και δασκάλου π. Γεωργίου Κομνίδη, αποτελεί για περισσότερα από τριάντα χρόνια, σημείο αναφοράς στο νομό Έβρου και την Θράκη αλλά η πολιτεία το αγνοεί αν και ο δημιουργός του έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών.

Το μουσείο άρχισε να δημιουργείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 από τον π. Γεώργιο Κομνίδη, 80 ετών σήμερα. 

Φίλοι μου γιατροί που δώρισαν σε ειδικά βάζα και τρία ανθρώπινα έμβρυα, δύο από τα οποία είναι τερατογενέσεις από το Τσέρνομπιλ, ενώ το τρίτο προέρχεται από αποβολή», λέει στο «ierovima.gr» ο συνταξιούχος ιερέας.

«Ήθελα να ικανοποιήσω τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών μου, διότι αγνοούσαν την παράδοση και την πανίδα του τόπου τους. Τα παραδοσιακά αντικείμενα και εργαλεία τα αγόραζα από ιδιώτες, ενώ τα διάφορα ζώα, πτηνά και ερπετά της περιοχής τα ταρίχευα μόνος του τις νύχτες. 

Φυτικό και ζωϊκό βασίλειο , αντικείμενα από το μακρινό παρελθόν (από θρανία μέχρι γραμμόφωνα) είναι μερικά από τα εκατοντάδες εκθέματα, που κεντρίζουν το ενδιαφέρον του κοινού και ιδιαίτερα των μαθητών που το επισκέπτονται.

Σήμερα το μουσείο στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο 150 τ.μ στη Νέα Χηλή Αλεξανδρουπόλεως και ουδέποτε είχε εισιτήριο εισόδου και ούτε επιχορηγήθηκε από κάποιο φορέα. Από τους καλύτερους και συχνότερους επισκέπτες του μουσείου πάντως είναι τα πέντε εγγόνια του.

Τα έξοδά του καλύπτονται αποκλειστικά από τη σύνταξη του Γεώργιου Κομνίδη.

Ανάμεσα στους επισκέπτες του Μουσείου είναι, ο αείμνηστος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος και η σύζυγός του Ιωάννα , ο αείμνηστος αρχηγός της ΝΔ Αβέρωφ Ευάγγελος, υπουργοί, καλλιτέχνες όπως η Μελίνα Μερκούρη, ακαδημαϊκοί, αρχιερείς, ανώτατοι αξιωματικοί, πανεπιστημιακοί, σχολεία και πλήθος κόσμου.

Ο π.Γεώργιος Κομνίδης έχει τιμηθεί το 1980 από την ακαδημία Αθηνών, τα Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματίων κ.λ.π.

ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/arxeio/19151-moueio-me-to-m

ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ:

 Γεώργιος-Στυλιανός Πρεβελάκης

Ο Γεώργιος-Στυλιανός Πρεβελάκης, καθηγητής της Γεωπολιτικής και Πολιτισμικής Γεωγραφίας στη Σορβόννη (Paris I).  Είναι από τους ειδήμονες στο χώρο της Γεωπολιτικής των Βαλκανίων, ένα από τα τρία μαθήματα που διδάσκει στο κορυφαίο πανεπιστημιακό ίδρυμα του Παρισιού - τα άλλα δύο είναι η Πολιτισμική Γεωγραφία και η Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας κατά το 19ο και 20ο αιώνα.  Αρχιτέκτονας ο ίδιος και γεωπολιτικός, εικονογραφεί τον χαρακτήρα των πόλεων, τις αδυναμίες και τα χαρίσματα τους, μέσα από την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία τους. «Οι μεγάλες πόλεις», ισχυρίζεται, «είναι σταυροδρόμια και το ποτάμι τους το υδάτινο στοιχείο επικοινωνίας».

 

 Γνωστός για τις μελέτες του σε μείζονα γεωπολιτικά θέματα, έχει εργαστεί ως καθηγητής και ερευνητής στην Σχολή Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι (Sciences Po), στο Johns Hopkins University, στο Boston University , στο London School of Economics και στο Tufts. Είναι επίσης συγγραφέας πολλών βιβλίων ανάμεσα στα οποία «Η Γεωπολιτική της Ελλάδας» (εκδ. Libro 1998), «Τα Βαλκάνια, Πολιτισμοί και Γεωπολιτική» (έκδοση: Libro 2001), «Για μια νέα Βαλκανική Συνεννόηση» («Pour une nouvelle Entente balkanique», CNRS Editions 2010), ενώ κατά την περίοδο 1978-1980 στο Υπουργείο Χωροταξίας, υπήρξε υπεύθυνος του συντονισμού μελετών για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας.  

Ο Έλληνας καθηγητής, ξετυλίγει με την δημοσιογράφο Άννα Γριμάνη σε μια περιήγησή τους στο Παρίσι, την ιστορική και σύγχρονη σημασία της πόλης του φωτός. Αν και μόνιμα εγκατεστημένος εκεί, κρατά βαθιά μέσα του την Ελλάδα και τα σύμβολά της, εξηγώντας πως εγγράφεται η μνήμη στα κτήρια μιας πόλης. Θυμίζει την τεράστια αρχιτεκτονική καταστροφή που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την δεκαετία του '50 και του '60 και τονίζει ότι «ο Νεοκλασικισμός ήταν επαναστατική έμπνευση και εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού»!  Θεωρεί ότι «η Ελλάδα ήταν και παραμένει ένα σταυροδρόμι στα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων» και εξηγεί σε ποια περίπτωση η οικονομικο-πολιτική σημερινή κρίση της Ελλάδας θα μπορούσε να γίνει γεωπολιτική. Ακόμη, μιλά για την έννοια των συνόρων, αλλά και για την «συναρπαστική» Γεωγραφία, που στο μακρύ πολιτισμικό ταξίδι της αγγίζει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης ζωής.

 

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Παναγιώτης Μανωλίτσης Μοντάζ: Άρτεμις Αβαστασιάδου

Σκηνοθέτης: Χρήστος Μπάρμπας Αρχισυνταξία: Άννα Γριμάνη Παραγωγή: TIMELINE PRODUCTIONS

ΠΗΓΗ;http://www.antifono.gr/

SOS:Καταστρέφονται τα Λέβιθα.

 Θα εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες. Θα διώξουν ανθρώπους και προστατευόμενα πουλιά.

Μια μεγαλεπίβολη επένδυση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πρόκειται να προχωρήσει ο Δήμος Λέρου με την εταιρεία «ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΑ ΜΕΛΤΕΜΙΑ Α.Ε.». Η επένδυση αυτή αφορά την κατασκευή και λειτουργία Αιολικού Πάρκου ισχύος 582MW στα «ακατοίκητα» όπως αναφέρει νησιά Λέβιθα, Κίναρος, Λιάδη και Γλάρο, κυριότητας Δήμου Λέρου.

Τα επιχειρήματα της ωφελιμότητας της επένδυσης που αναπτύχθηκαν κατά την παρουσίαση της πρότασης της εταιρείας από τον δήμαρχο και τα μέλη του Δ.Σ. ήταν καθαρά οικονομική γιατί ο Δήμος Λέρου όπως αναφέρει σε σχετικό δελτίο τύπου ο κ. δήμαρχος "θα έχει έσοδα τουλάχιστον 1.700.000 ευρώ ετησίως, και κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας θα δώσει δουλειά στο νησί της Λέρου σε εκατοντάδες πολίτες. Όλο αυτό θα είναι μία τονωτική ένεση τόσο στην ανεργία όσο και στην οικονομία της κοινωνίας της Λέρου».

Σίγουρα η παραπάνω επένδυση έχει οικονομικά πλεονεκτήματα για τον γειτονικό δήμο.

Αυτό όμως που δεν έχει υπολογιστεί και ίσως έχει μεγαλύτερη αξία για την περιοχή, είναι η καταστροφή που θα συντελεστεί στο περιβάλλον των μικρών αλλά κατοικημένων και όχι ακατοίκητων μικρών νησιών που τα χαρακτήρισαν, όπως είναι παραδείγματος χάριν τα Λέβιθα ή Λέβεθα όπως στην Πάτμο τα αποκαλούμε.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (πηγή: Ίδρυμα μείζονος Ελληνισμού) στο νησί κατοικούν 8 άτομα και το ελληνικό κράτος τους επιδοτεί δρομολόγιο. Σύμφωνα δε με την προσωπική μας γνώση, κατοικούν εδώ και αιώνες και ασχολούνται με την κτηνοτροφία, την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, την αλιεία και την γεωργία.

Για όσους δεν γνωρίζουν τα Λέβιθα έχουν έκταση 9,121 τ.χ. και μήκος ακτογραμμής 34 χιλ. Έχουν δύο λιμάνια. Το λιμάνι "Μαΐστρος" και το "Καθολικό" το κεντρικό λιμάνι του νησιού, όπου με ασφάλεια αγκυροβολούν τα σκάφη αναψυχής. Αξίζει να σημειώσουμε ότι εξαιτίας της ασφαλούς προσεγγισημότητας σε όλους τους καιρούς, τα Λέβιθα βρίσκονται σε όλους τους ναυτικούς οδηγούς. Το νησί γίνεται πόλος έλξης τουριστών με σκάφη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες εξαιτίας της μοναδικότητας και αυθεντικότητας του τοπίου.

Το νησί είναι ενταγμένο στο Δίκτυο Natura 2000, μαζί δε με την βόρεια Αμοργό και την νησίδα Κίναρο στις 196 σημαντικές για την προστασία των πουλιών περιοχές της Ελλάδας. Ως προς την πανίδα του νησιού, έχει ενταχθεί στις Δράσεις για την Προστασία του Μαυροπετρίτη επειδή υπάρχει μια σημαντική αποικία (περίπου 20 ζεύγη), αλλά και πληθυσμοί σταχτοτσικνιάδων και αετογερακίνων. Επιπλέον, λόγω της μειωμένης ανθρώπινης παρέμβασης, όλο το σύμπλεγμα των γειτονικών νησίδων εντάσσεται σε περιβαλλοντικά προγράμματα υποθαλάσσιας βιολογικής χαρτογράφησης των οικοσυστημάτων της παράκτιας ζωής, με σκοπό την ανάδειξη του σπάνιου θαλάσσιου πλούτου της περιοχής.

Κι ενώ τα Λέβιθα, αυτή η μικρή κουκίδα γης, είναι ένα διαμάντι στο Αιγαίο και προστατεύεται με αγάπη από τους ίδιους τους κατοίκους του, βρέθηκε στο στρόχαστρο του "χρήματος".

Το πλάνο για τη δημιουργία ΑΙΟΛΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ σε 12 ακατοίκητες όμως βραχονησίδες, που περιλαμβάνονται και τα Λέβιθα είναι ενταγμένο μέσα στο φιλόδοξο σχέδιο της εταιρείας «Κυκλαδικά Μελτέμια» Α.Ε., ελληνικών συμφερόντων και ανήκει στον όμιλο Eunice Energy Group που πήρε το «πράσινο φως» και την άδεια από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), με την απόκρυψη της πλήρους αλήθειας. Το σχέδιο, έχει προϋπολογισμό 800 εκατ. ευρώ, και προβλέπει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 340 MW σε 12 διάσπαρτες βραχονησίδες. Υπενθυμίζουμε, ότι εξαγγελία αξιοποίησης των "ακατοίκητων" βραχονησίδων του Αιγαίου με ανεμογεννήτριες είχε κάνει προεκλογικά και ο Πρωθυπουργός, αλλά "όπου η μικρή τους έκταση δεν αποτελεί εμπόδιο, και όπου η απόσταση των βραχονησίδων από το κέντρο κατανάλωσης (π.χ. κάποιο μεγάλο νησί) δεν κρίνεται ασύμφορη.

Αυτές όμως οι εξαγγελίες έρχονται σε αντίθεση με την κατασκευή αιολικού πάρκου στα Λέβιθα. Είναι κατοικημένη και μικρής έκτασης νησίδα και το ρεύμα θα μεταφέρεται με υποθαλάσσιο καλώδιο από τα Λέβεθα στην Αστυπάλαια και μετά στην Αθήνα.

Αυτό σημαίνει πως ένα ολόκληρο νησί θα σκαφτεί, τα Λέβιθα π.χ., σε μια διάσπαρτη αλλά συνολικά 2,5 τ. χιλ. έκταση, θα καλυφθούν με πάνω από 30 ανεμογεννήτριες ύψους 100 μέτρων και διαμέτρου φτερών 90 περίπου μέτρων, όπου το κάθε τσιμέντινο πέδιλο στήριξης τους θα είναι 25 μέτρα διάμετρος. Είναι επίσης σε αντίθεση με την κοινή υπουργική απόφαση, που αποκλείει να δημιουργηθούν αιολικά πάρκα στις περιοχές που υπάρχουν τα προστατευόμενα είδη πτηνών «μαυροπετρίτης όπως υπάρχουν (περίπου 20 ζεύγη) στα Λέβιθα και με αυτά, θα εξαφανιστούν από το νησί όπως επίσης και όλα τα άλλα σταχτοτσικνιάδες και αετογερακίνες.

Ωραία, δεν σκέφθηκαν τα πτηνά προστατευόμενα και μη, τη χλωρίδα και την πανίδα. Τους ανθρώπους κανείς δεν τους σκέφθηκε; Αυτούς που διαμένουν εκεί και φυλάνε Θερμοπύλες αποτρέποντας τα όνειρα των γειτόνων, και χάρις αυτών κυματίζει η ελληνική σημαία 300 χρόνια εκεί, γιατί δεν τους σκέφθηκαν; Οι ηλικιωμένοι και οι νέοι που γεννήθηκαν εκεί και ζουν στο χώμα των προγόνων τους, να πάνε πού;

Να μείνουν ζώντας καθημερινά κάτω από τον ίσκιο των ανεμογεννητριών εγκλωβισμένοι και παγιδευμένοι στο μαύρο σύστημα της πράσινης ενέργειας; Μήπως θέλουν να τους διώξουν; υτό είναι αδύνατο και Εθνικά επικίνδυνο. Εμείς βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα υποδείξουμε στον γειτονικό μας δήμο πώς να διαχειριστεί την ιδιοκτησία του, αλλά το περιβάλλον αφορά όλους μας, γίνονται μεγάλοι αγώνες για την προστασία του και τα κατοικημένα μικρά νησιά θα πρέπει να συνεχίσουν να κατοικούνται γιατί αποτελεί Μέγα Εθνικό συμφέρον.

Στην εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ του Μαρτίου που κυκλοφορεί θα διαβάσετε περισσότερα.

 ΠΗΓΗ:http://www.patmostimes.gr/index.php/category/perivalon/5647-levitha

Καθημερινός Αγώνας

Διδακτικὴ διήγηση γιὰ ὅσους «σκοτώνουν»τὸν πολύτιμο χρόνο τους

 

 

Ζοῦσε στοὺς πρώτους αἰώνας ἕνας μοναχός, ὁ ὁποῖος ὅσες φορὲς τὸν ἐρωτοῦσε ὁ Ἡγούμενός του «Πῶς πηγαίνεις στὴν ὑγεία σου, ἀδελφέ;».

Αυτός πάντοτε παραπονιόταν ὅτι ἦταν κατάκοπος ἀπὸ τὴν πολλὴ ἐργασία.

Ἀκούγοντας καθημερινῶς ὁ Ἡγούμενος τὸ ἴδιο παράπονο ἐρώτησε κάποια ἡμέρα τὸν Μοναχό: «Τί εἴδους ἐργασία κάμνεις καὶ κοπιάζεις τόσον πολύ, ἀδελφέ;»

Καί ὁ Μοναχὸς ἀπάντησε: Ἅγιε Ἡγούμενε ἔχω τόσες ἐργασίες κάθε ἡμέρα καὶ νύκτα, ὥστε οἱ δυνάμεις μου δὲν θὰ ἔφθαναν γι' αὐτές, ἐὰν ὁ Θεὸς δὲν μὲ βοηθοῦσε:

Πρώτον, ἔχω δύο γεράκια, τὰ ὁποῖα προσπαθῶ νὰ κρατῶ δέσμια καὶ νὰ τὰ ἐξημερώνω.

Δεύτερον, ἔχω δύο λαγούς, τοὺς ὁποίους φυλάγω γιὰ νὰ μὴ φύγουν.

Τρίτον, ἔχω δύο βόδια, τὰ ὁποῖα ἐπιβλέπω γιὰ νὰ ἐργάζονται.

Τέταρτον, ἔχω ἕνα λύκο τὸν ὁποῖον προσέχω διὰ νὰ μὴ βλάψει κανένα.

Πέμπτον, ἔχω ἕνα λιοντάρι, τὸ ὁποῖο προσπαθῶ νὰ κατανικήσω, Καὶ ἕκτον, ἔχω ἕνα ἀσθενῆ, τὸν ὁποῖον πρέπει πάντοτε νὰ τὸν περιποιοῦμαι.

Ό Ἡγούμενος ἀφοῦ ἄκουσε αὐτὰ γέλασε λίγο καὶ εἶπε στὸν Μοναχό: Αὐτά παιδί μου, δὲν γίνονται, διότι εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐκτελεῖ κανεὶς τόσες ἐργασίες.

Καὶ ὅμως, σεβαστέ μου πάτερ, ἀπάντησε ὁ Μοναχός, σοῦ εἶπα τὴν ἀλήθεια.

 Καί ὁ Ἡγούμενος, ὁ ὁποῖος νόμιζε μέχρι ἕνα βαθμὸ ἐπιπόλαια καὶ χωρὶς περιεχόμενο τὰ λόγια τοῦ Μοναχοῦ, εἶπε: Ἐξήγησέ μου, παιδί μου, τὴν παραβολή.

 Καί ὁ Μοναχὸς ἀπάντησε:...

 

Πρώτον, τὰ δύο γεράκια, Πάτερ μου, εἶναι τὰ δύο μάτια μου, τὰ ὁποῖα πετοῦν, πηγαίνουν ἀπὸ δῶ καὶ ἀπ' ἐκεῖ καὶ πρέπει νὰ φροντίζω γιὰ νὰ μὴ δοῦν κάτι, τὸ ὁποῖο θὰ μποροῦσε νὰ μὲ προτρέψει σὲ κάποια ἁμαρτία, πράγμα δυστυχῶς ποῦ ἔπαθε ὁ προφήτης καὶ βασιλιὰς Δαβίδ, βλέποντας τὴν γυναίκα τοῦ Οὔριου, τὴν Βηρσαβεέ.

 Δεύτερον, οἱ δύο λαγοί, εἶναι τὰ πόδια μου, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἐμποδίζω ἀπὸ τὸ νὰ τρέχουν στὶς ἡδονὲς καὶ τὸν δρόμο τῆς ἁμαρτίας διότι εἰς τὸ βάπτισμά μου, ὅταν ὁ ἱερεὺς ἔχριε αὐτὰ εἶπε: «Τοῦ πορεύεσθε τὰ διαβήματά Σου» δηλαδὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Φαντάζεσαι λοιπόν, Πάτερ μου, πόσους κόπους χρειάζεται αὐτό;

Τρίτον, τὰ δύο βόδια εἶναι τὰ χέρια μου, τὰ ὁποῖα ἐπιβλέπω μὲ μεγάλη προσοχὴ γιὰ νὰ ἐργάζονται. Νὰ ἐργάζονται ὅμως τὸ ἀγαθὸν ὡς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου, ποῦ πάλι στὸ βάπτισμά μου γι' αὐτὰ ὁ ἱερεὺς εἶπε: «Αἳ χεῖρες σου ἐποίησάν με καὶ ἔπλασάν με».

Τέταρτον, ὁ λύκος εἶναι ἡ γλώσσα μου, ἡ ὁποία πάντοτε ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ χαλινάρι, γιὰ νὰ μὴ δαγκάσει κανένα ἀδελφόν μου, μὲ τὴν κατηγορία, ποῦ εἶναι παρὼν ἢ ἀπῶν καὶ πεθάνει. Καὶ ἀντιλαμβάνεσαι, πάτερ μου, ὅταν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα διὰ τοῦ Ἀδελφόθεου Ἰακώβου γιὰ τὴν γλώσσα λέγει: «Εἰ τις ἐν λόγω οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ», καὶ πάλιν' «Ἢ γλώσσα πῦρ, ὃ κόσμος τῆς ἀδικίας, οὕτως ἢ γλώσσα καθίσταται ἐν τοῖς μέλεσιν ἠμῶν ἡ σπιλοῦσα (μολύνουσα) ὅλον τὸ σῶμα...», καὶ πάλιν: «Τὴν γλώσσαν οὐδεὶς δύναται ἀνθρώπων δαμᾶσαι ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου. Ἐν αὐτὴ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτὴ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ γεγονότος...» (Ἴακ. γ' 2, 6 καὶ 8). Τί πρέπει νὰ κάμνω ἐγὼ μὲ αὐτὸ τὸ θηρίο, τὸν λύκο ποῦ ἔχω στὸ στόμα μου;

Ἄλλα καὶ ἀκόμη, πῶς ἐγώ, πάτερ μου, νὰ ἐπιτύχω αὐτὸ ποῦ λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιὰ τὴν γλώσσα, γιὰ νὰ μὴ λέγει περισσότερα ἢ λιγότερα, ἀλλὰ ὅλα μὲ τὸ ζύγισμα νὰ λέγω, γιὰ νὰ εἶμαι δίκαιος χωρὶς κόπου μεγάλου; Δὲν λέγει ὁ Ἅγιος ὅτι: ζυγαριὰ νὰ ἐχομεν τὴν γλώσσα μας ὥστε μὲ μεγάλη προσοχὴ νὰ ζυγίζομε τὰ λόγιά μας καὶ νὰ μὴ λέμε περισσότερα οὔτε λιγότερα ἀλλὰ τὰ σωστὰ μὲ ἀκρίβεια. Διότι, ἐὰν ζυγίζομε μὲ ἀκρίβεια καὶ μεγάλη προσοχὴ τὸν χρυσὸ καὶ ἄλλα πράγματα, πρέπει, μὲ μεγαλύτερη προσοχὴ καὶ ἀκρίβεια, νὰ προσέχομε τὰ λόγιά μας.

Καὶ ἀκόμη, πάτερ μου, πῶς νὰ μὴ παλέψω μὲ τὸν λύκο αὐτόν, τὴν γλώσσα μου, ποῦ διαβάζω τὸν Ἀββᾶ Σισώη καὶ λέγει: «Ἀδελφέ, ἔχω τριάντα χρόνια ὅπου δὲν κάμνω πλέον δέησιν εἰς τὸν Θεὸν περὶ ἁμαρτίας, ἀλλὰ αὐτὸ μόνον λέγω εἰς τὴν προσευχήν μου Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ σκέπασόν με ἀπὸ τῆς γλώσσης μου, διότι τόσους χρόνους ἔχω ἀσκητεύοντας καὶ πάλιν σκοντάπτω μὲ τὴν γλώσσαν καὶ ἁμαρτάνω».

Πέμπτον, ὁ λέων, πάτερ μου, εἶναι ἡ καρδιά μου, κατὰ τῆς ὁποίας διεξάγω νύκτα καὶ ἡμέρα πεισματώδη ἀγώνα καὶ δυστυχῶς μὲ ἕλκει μὲ μεγάλη βία σὲ ὅλα ὅσα βλάπτουν καὶ καταστρέφουν τὴν ψυχήν μου. Βλέπεις, πάτερ μου, «ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητος αὐτοῦ» (Γεν. η' 21), καὶ ἀκόμη, ὅτι ἡ καρδία μου εἶναι ἀκάθαρτος ὡς εἶπεν ὁ Κύριός μου: «Ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι» (Ματθ. ιε' 19) καὶ ὅτι πράγματι ἔτσι εἶναι καὶ πρέπει νὰ κουρασθῶ νὰ τὴν καθαρίσω, μοῦ τὸ ἐπιβεβαίωσε ὁ Προφήτης Δαβὶδ ποῦ λέγει εἰς τὸν Κύριον: «Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἔμοι ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἔγκαινισον ἐν τοῖς ἔγκατοίς μου» (Ψαλμ. 50, 12),

 Και Ἕκτον, πάτερ μου, ὁ ἀσθενής, εἶναι τὸ σῶμα μου, τὸ ὁποῖον ποτὲ δὲν εὑρίσκεται στὴν ἴδια κατάσταση. Ἄλλοτε θέλει τροφὴ καὶ ἄλλοτε νηστεία. Ἄλλοτε ἀνάπαυση καὶ ἄλλοτε τυραννία. Ἄλλοτε περίθαλψη καὶ ἄλλοτε ὄχι, καὶ γιὰ τὸν λόγον αὐτὸν εἶμαι ἀναγκασμένος νὰ ἔχω τὴν προσοχή μου διαρκῶς γυρισμένη πρὸς αὐτό, γιὰ νὰ τὸ περιποιοῦμαι ὅσο εἶναι δίκαιο, ἐπειδὴ χρειάζεται καὶ αὐτὸ ὅπως τὸ τσούφλι γιὰ τὸ αὐγό.

 Ἀφού ἄκουσε αὐτὰ ὁ Ἡγούμενος ἀπὸ τὸν σοφό του Μοναχό, τὸν συγχάρηκε καὶ εἶπε: «Ἐὰν ὅλοι κάναμε ὅπως ἐσὺ τέκνον μου, δηλαδὴ νὰ ἐργαζόμαστε διὰ νὰ συγκρατήσομε τὰ πάθη μας καὶ ἐνημερώσομε τὸν κακὸν - ἑαυτό μας, ἡ γῆ θὰ γινόταν οὐρανὸς καὶ ὅλοι θὰ εἴμασταν εὐτυχισμένοι καὶ εἰρηνικοί. ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ.

ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/04/blog-post_5154.html#more

Ἀρχαία Ἑλληνικὰ

Ἀρχαία Ἑλληνικὰ στὰ σχολεῖα τῆς Βρετανίας

ἀπὸ τὸ 2014

 

 

 

Τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Ἑλληνικοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, ἔχουν βαλθεῖ νὰ διαλύσουν καὶ νὰ ξεριζώσουν κάθε τί Ρωμαίϊκο, οἱ Βρετανοὶ μᾶς βάζουν τὰ γυαλιὰ σὲ αὐτὸ τὸ θέμα. Στῶμεν καλῶς!

Τὰ ἀρχαία ἑλληνικὰ εἶναι μία ἐκ τῶν ἑπτὰ ξένων γλωσσῶν ἀπὸ τὶς ὁποῖες τὰ δημοτικὰ σχολεῖα στὴ Βρετανία θὰ ἐπιλέγουν τουλάχιστον μία γιὰ ὑποχρεωτικὴ διδασκαλία ἀπὸ τὸ 2014, σύμφωνα μὲ ἀπόφαση τοῦ ὑπουργείου Παιδείας τῆς χώρας.

Οἱ Βρετανοὶ μαθητὲς ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν ἑπτὰ ἐτῶν θὰ διδάσκονται γαλλικά, γερμανικά, ἱσπανικά, ἰταλικά, μανδαρίνικα κινέζικα, λατινικὰ ἢ ἀρχαῖα ἑλληνικά. Οἱ δύο κλασικὲς γλῶσσες συμπεριλαμβάνονται στὴ λίστα «ὥστε νὰ διευρυνθεῖ τὸ πεδίο ἐπιλογῶν τῶν σχολείων», ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ πιστεύεται ὅτι προσφέρουν γερὲς βάσεις στὴ γραμματική, τὴ σύνταξη καὶ τὸ λεξιλόγιο διευκολύνοντας τὴν κατανόηση ἄλλων σύγχρονων γλωσσῶν.

Τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας στὴ Βρετανία ἔλαβε τὴν ἀπόφαση μετὰ ἀπὸ ἔρευνες ποὺ ἔδειξαν ὅτι οἱ Βρετανοὶ μαθητὲς ἔχουν τὰ χαμηλότερα ποσοστὰ σὲ ἐκμάθηση κάποιας...
ξένης γλώσσας σὲ σύγκριση μὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη εὐρωπαϊκὴ χώρα. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ 1 στὰ 10 δημοτικὰ σχολεῖα στὴ χώρα δὲν προσφέρει μαθήματα ξένης γλώσσας, ἐνῶ 2 στὰ 10 προσφέρουν μόνο σὲ ὁρισμένες τάξεις. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἡ διδασκαλία ξένης γλώσσας εἶναι ὑποχρεωτικὴ μόνο στὶς ἀντίστοιχες τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου.

ΠΗΓΗ:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/04/2014.html#more

Τα λιπαρά ψάρια ....

 .....χαρίζουν μακροζωία

Παραπάνω χρόνια ζωής χαρίζει η διατροφή με ψάρια, ιδίως τα πιο λιπαρά. Οι ηλικιωμένοι που προσλαμβάνουν με τη διατροφή τους μεγαλύτερες ποσότητες ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στο αίμα τους, μειώνουν έως 27% τον κίνδυνο θανάτου γενικότερα από οποιαδήποτε αιτία και έως 35% τον κίνδυνο θανάτου ειδικότερα από την καρδιά τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Τα ωμέγα-3 περιέχονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια και σε άλλα θαλασσινά.

Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Επιδημιολογίας Ντάριους Μοζαφαριάν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "Annals of Internal Medicine", κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι ηλικιωμένοι έχουν υψηλότερα επίπεδα λιπαρών οξέων στον οργανισμό τους χάρη στην κατανάλωση ψαριών, ζουν κατά μέσο όρο 2,2 χρόνια περισσότερα σε σχέση με όσους έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα ωμέγα-3 στο αίμα τους.

Αν και η διατροφή με ψάρια εδώ και χρόνια θεωρείται σημαντικό μέρος μιας υγιεινής διατροφής, η νέα μελέτη αναδεικνύει την ειδικότερη σημασία των λιπαρών οξέων για την μείωση της θνησιμότητας γενικότερα και της καρδιαγγειακής υγείας ειδικότερα. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει πως το ψάρι, που είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες και λιπαρά οξέα, μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιά, ενώ η νέα έρευνα δείχνει ότι τα ωμέγα-3 μειώνουν γενικότερα τον κίνδυνο θανάτου από διάφορες αιτίες.

Οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία περίπου 2.700 ανθρώπων άνω των 65 ετών για μια περίοδο 16 ετών. Κάνοντας τακτικές αιμοληψίες, οι επιστήμονες κατέγραφαν τα επίπεδα των ωμέγα-3 στο αίμα, σε συνδυασμό με τη διατροφή και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας των συμμετεχόντων.


Όπως έδειξε η ανάλυση, ειδικότερα ένα από τα ωμέγα-3 οξέα, το DHA, είναι αυτό που φαίνεται να μειώνει περισσότερο από τα άλλα (κατά 40% έως 45%) τον κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθεια, ενώ ένα άλλο από τα οξέα, το DPA, μειώνει περισσότερο τον κίνδυνο θανάτου από εγκεφαλικό. Τέλος, το οξύ EPA μειώνει περισσότερο τον κίνδυνο μη θανατηφόρου εμφράγματος. Συνολικά, οι ηλικιωμένοι της μελέτης που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα και των τριών παραπάνω ωμέγα-3 οξέων, αντιμετώπιζαν κατά 27% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.

Μετά τα ανωτέρω ευρήματα, οι ερευνητές συνιστούν την κατανάλωση λιπαρού ψαριού δύο φορές την εβδομάδα.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: www.annals.org

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Επιμέλεια θέματος: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.ygeiaonline.gr

Θρησκευτικός Τουρισμός

ΔΩΔΩΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: 

ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

 Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΑΣ 

ΜΝΗΜΕΙΩΝ

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μαθητές καιπαρευρισκόμενοι παρακολούθησαν τις ομιλίες των κεντρικών ομιλητών ημερίδας, που διοργανώθηκε από το Πρότυπο Εκπαιδευτήριο Αθηνών στα μέσα του μηνός Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, πρόεδρος του Συνοδικού Γραφείου της Αναπτύξεως των Προσκυνηματικών Περιηγήσεων και ο κ. Κωνσταντίνος Κουσκούκης, καθηγητής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, πρόεδρος της επιτροπής προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων και τέως Γενικός Γραμματέας Δια Βίου Μάθησης... ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση, αναλύοντας την οικονομική διάσταση του θρησκευτικού-προσκυνηματικού και ιαματικού τουρισμού και τη συμβολή αυτής της μορφής εναλλακτικού τουρισμού ως μοχλού ανάπτυξης και μεγέθυνσης των οικονομιών.

Στα πλαίσια της κρίσης που ταλανίζει τη χώρα μας, σε μια χρονική περίοδο που πολλοί φορείς αναγνωρίζουν την επιτακτική ανάγκη για αειφόρο ανάπτυξη, η θεματική μιας τέτοιας ημερίδας καθίσταται επίκαιρη και τα πορίσματά της συμβάλλουν στην περαιτέρω πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση των πολιτών και αρμόδιων φορέων για τη συστηματικότερη προβολή της πλούσιας πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς της χώρας μας.

«Μαζί με τον ήλιο, μαζί με τη θάλασσα, μαζί με το τραγούδι, την πατροπαράδοτη φιλοξενία που διαθέτει η Ελλάδα μας, διαθέτει και πολιτισμό», αναφέρει χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Δωδώνης κ.κ. Χρυσόστομος, τονίζοντας την ανάγκη προβολής των θρησκευτικών μνημείων της Ελλάδας. Μάλιστα, σημειώνει, η σύγχρονη προσέγγιση του θρησκευτικού τουρισμού υπενθυμίζει στον τουρίστα-προσκυνητή ότι παράλληλα με την πλήρη αναψυχή που προσφέρει ο τουρισμός ενυπάρχει και η ψυχή.

Οι κρατικοί φορείς, ανταποκρινόμενοι στη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, καθώς και στην αυξητική τάση που σημειώνει τα τελευταία χρόνια ο θρησκευτικός τουρισμός, σε σχέση με τις άλλες μορφές τουρισμού (όπως αποδεικνύουν τα πρόσφατα συμπεράσματα του παγκόσμιου συνεδρίου για τον τουρισμό που διεξήχθη στην Ανδόρα), θα πρέπει να εκτοπίσει τους σκοπέλους και να διευκολύνει την πληροφόρηση και την πρόσβαση των τουριστών στη χώρα μας, που στοχεύουν και στον θρησκευτικό-προσκυνηματικό τουρισμό. Η διαπίστωση αυτή επιτείνεται από το γεγονός ότι οι Ρώσοι τουρίστες επιλέγουν να επισκέπτονται τα θρησκευτικά μνημεία της Μικράς Ασίας, που αποτελούν βέβαια αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού, για το λόγο ότι είναι ευκολότερη η απόκτηση των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων.

Σε πρώτη φάση έχουν καταγραφεί τα θρησκευτικά μνημεία των μητροπόλεων ολόκληρης της Ελλάδας. Τα στοιχεία αυτά είναι διαθέσιμα μέσω της σελίδας του Ε.Ο.Τ., όπου έχουν τη δυνατότητα οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν απευθείας κρατήσεις σε ξενοδοχειακά καταλύματα. Οι Μητροπόλεις με πληροφοριακό υλικό συμβάλλουν σημαντικά στην ανάδειξη των μεγάλων και σπουδαίων θρησκευτικών μνημείων μας, ενώ η Εκκλησία της Ελλάδος, σύμφωνα με το Μητροπολίτη Δωδώνης, συμμετέχοντας ακόμη και σε Διεθνείς Εκθέσεις Τουρισμού, επικεντρώνει την προσπάθειά της τα τελευταία χρόνια στη μελέτη των προοπτικών προώθησης του θρησκευτικού-προσκυνηματικού τουρισμού, που θα εμπλουτίζει το τουριστικό προϊόν και θα συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξή του.

Στη συνέχεια ο καθηγητής κ. Κουσκούκης επικεντρώθηκε στη διερεύνηση του φαινομένου του ιαματικού τουρισμού, αναφερόμενος στη δυνατότητα που παρέχει ο ιαματικός τουρισμός στο σύγχρονο άνθρωπο να προσεγγίσει και τις τρεις μορφές υγείας, την πνευματική, ψυχική, και σωματική. Σταχυολογώντας ορισμένα στοιχεία από την αξιόλογη εισήγησή του αναφερόμαστε στα ακόλουθα:

στόχος και των δύο μορφών τουρισμού, ιαματικού και θρησκευτικού, είναι η προσέγγιση της αειφόρου ανάπτυξης.

ο ιαματικός τουρισμός συνιστά μορφή του τουρισμού υγείας και αποτελεί ένα δυναμικά οικονομικά αναπτυσσόμενο κλάδο που μπορεί αποτελέσει την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη στη χώρα μας.

ο ιαματικός τουρισμός σχετίζεται άμεσα με την ολιστική ιατρική, σύμφωνα με την οποία σώμα και ψυχή είναι ένα.

ενώ μέχρι πρόσφατα οι ιαματικές πηγές ήταν ξεχασμένες ως λουτρά και τίποτα περισσότερο, στις μέρες μας προβάλλεται παγκόσμια όλο και περισσότερο η έννοια του θερμαλισμού, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά επίκαιρο τον ιαματικό τουρισμό. Ο θερμαλισμός είναι μια νέα έννοια η οποία προέρχεται από τη λέξη «θερμά». Αποτελεί ένα ευρύ πεδίο προληπτικών και θεραπευτικών εφαρμογών με τη χρήση φυσικών και ιαματικών πόρων, σε χώρους που έχουν ιδιαίτερα περιβαλλοντικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά με εξειδικευμένες εγκαταστάσεις και με αναβαθμισμένες υπηρεσίες.

στην Ελλάδα, αν και υπάρχουν πολλές ιαματικές πηγές, είναι αναγνωρισμένες μόνο δεκαέξι (16).

η χώρα μας έχει ιδιαίτερο βιοκλίμα, το οποίο συμβάλλει ιδιαίτερα στην ανάπτυξη του θρησκευτικού-ιαματικού τουρισμού.

η ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού θα δρομολογήσει τη δημιουργία πολλών εξειδικευμένων θεσμών εργασίας, στις οποίες θα εμπλέκονται πολλές ειδικότητες.

Σύμφωνα και με τους δύο ομιλητές είναι ανάγκη να εντείνει η χώρα μας τις προσπάθειες, ώστε να αναπτυχθούν και να αξιοποιηθούν άμεσα οι διάφορες μορφές εναλλακτικού τουρισμού, όπως και ο θρησκευτικός-ιαματικός τουρισμός. Ο τελευταίος αναμφισβήτητα μπορεί να αποτελέσει ένα ελκυστικό τουριστικό προϊόν που θα ενισχύσει το εθνικό μας εισόδημα και θα συμβάλει αποφασιστικά στην ανάδειξη της πολιτιστική μας κληρονομιάς.

 ΠΗΓΗ:http://www.agioritikovima.gr/eipan/19079-dοdοnis-chruot