Το ψεύτικο, το πλαστικό!

Εις άνθος πλαστικόν

Εντυπωσιακά χρώματα και φανταχτερά˙

όμως μια άνοιξη δεν μπόρεσες ν΄ αναστηθείς˙

καλύτερα να έβλεπες τον ήλιο μια φορά,

έναν Απρίλη να ευωδιάσεις, έναν Μάη να μαραθείς.

Δεν παίρνεις από τη μάνα γη το όνομά σου,

όσες πρωτομαγιές και να μετρήσεις˙

καλύτερα μια ζωή μικρή με το άρωμά σου,

καλύτερα μια ζωή στον άνεμο να ζήσεις.

Δίπλα στα άνθη του αγρού, θα είσαι ξένο σώμα˙

πεταλούδας δεν θα σε αγγίξουν τα φτερά της˙

δεν σου έδωκε η μάνα γη, ζωή και χρώμα,

νύφη δεν θα σε κρατήσει στην άνθινη χαρά της,

κι΄ούτε ποτέ, το άσπρο θα στολίσεις,  φόρεμά της.

Κωνσταντίνος Λ.Ψιλός

Από την ποιητική Συλλογή

"Στα όρια των αισθήσεων"